Natuurkurk minder een probleem dan eerst gedacht?

{pictureref(, align:”left”)}Bedorven wijn ten gevolge van met 2,4,6 Trichlooranisol (TCA) besmette natuurkurk is volgens een recente studie van de Britse Wine & Spirits Association (WSA) minder een probleem dan eerst gedacht. De WSA analyseerde meer dan vijfduizend flessen wijn en vond slechts 2,3 procent bedroven wijnen. Eén procent van de slechte flessen had bovendien last van vroegtijdige oxidatie en niet van TCA-besmetting. Volgens dit onderzoek zou dus minder dan zes op duizend flessen last hebben van kurkbesmetting, een veel lager getal dan tot nu toe werd aangenomen. Nogal wat consumenten en wetenschappers zullen deze bevindingen op ongeloof onthalen. De WSA geeft geen details over de gebruikte onderzoeksmethode, maar meldt wel dat er nog bijkomende analyses zullen gebeuren. Prof. Christian Butzke van de UC-Davis in Californië schat dat vijf procent van alle in de V.S. geproduceerde wijn met TCA uit natuurkurk is besmet, iets wat de industrie jaarlijks honderd miljoen dollar kost. Persoonlijk stel ik bij ongeveer één op de twintig flessen TCA-besmetting vast, met als triest recent laagtepunt een besmette fles Tenuta San Guido Sassicaia 1996 (waarde om en nabij de 4.000 frank) die voor mij eind vorig een kerstfeestje verknoeide. TCA is een erg venijnige aromatische component. Eén theelepeltje pure TCA zou volgens Prof. Butzke voldoende zijn om de volledige wijnproductie van de Verenigde Staten te besmetten. Eén molecule kan al voldoende zijn om een fles te verknoeien. De gevolgen van TCA gaan van subtiel en alleen door specialisten waar te nemen (verlies aan fruitsmaak) tot niet naast te ruiken (overheersende geur van een vochtige kelder of nat karton).