Gérard Perse antwoordt op kritiek omtrent zijn Pavie 2003

Gérard Perse, eigenaar van “Ch. Pavie” in Bordeaux, schrijft op het wijnforum van Mark Squires dat hij tegelijk blij en verontrust is door de recente controverse over zijn Pavie 2003.

Een aantal Britse critici uitten forse kritiek op de wijn, naar aanleiding van de recente primeurproeverijen in Bordeaux. Jancis Robinson noemde de wijn een karikatuur, ondrinkbaar en gaf hem slechts 12/20, normaal een score die voorbehouden is voor foutieve wijnen. De Amerikaanse wijngoeroe Robert Parker stelde openlijk vragen bij de motivatie van Robinson om deze wijn zo af te kraken. Hij liet doorschemeren dat Ch. Pavie wat hem betreft één van de succeswijnen van het oogstjaar 2003 is.

Perse zegt blij te zijn dat er zovele fans zijn van zijn wijnen (ook die van andere jaargangen). “Op al mijn eigendommen heb ik geen inspanningen of kosten gespaard om wijnen te creëren die mij plezier geven,” aldus Perse. “Ik hoop dat ze ook plezier geven aan degenen die ze kopen en drinken.”

Maar hij zegt ook verontrust te zijn omdat de recente kritiek soms zeer virulent én persoonlijk is. “Ik begrijp dat er zijn die mijn wijnen niet mogen – iedereen zijn smaak -, maar om ze ‘belachelijk’, porto-achtig, en Zinfandel-achtig te noemen (terwijl er verschillende excellente Zinfandels bestaan), zegt volgens mij meer over de individiuele criticus dan over mijn wijn,” aldus Perse, in een nauwelijks verholen verwijzing naar Jancis Robinson.

Perse zegt niets te begrijpen van de verwijten in de Britse pers dat hij ‘vins technologiques’ maakt. Wat is er mis, aldus Perse, met het herplanten van wijnstokken die beter aangepast zijn aan de plaats waar ze groeien? Wat is er mis met het snoeien om de opbrengsten te verminderen en de concentratie te verhogen? Wat is er mis met uitdunnen en bladerverwijdering om een betere rijping te bekomen?
Waarom, zo schrijft Perse, mogen we niet wachten met oogsten tot de tannines optimaal rijp zijn? Wat is er mis met het oogsten in kleine plastic zakken om op die manier de beschadiging van het fruit zoveel mogelijk te voorkomen? Wat is er mis met verlengde maceratie op de schil? Waarom mogen we niet, zoals ze in Bourgondië al eeuwenlang doen, een tweede of malolactische fermentatie in het vat laten gebeuren en de wijn enkele weken op zijn bezinksel laten rusten voor we hem overbrengen naar andere vaten?

Perse haalt ook nog aan dat het rijpen op het fijne bezinksel in een reductieve atmosfeer gebeurt, dat hij speciale eiken vaten gebruikt die gemaakt zijn van hout dat 36 maanden in de open lucht droogde en dat hij zijn wijnen bottelt zonder ze te klaren of te filteren. Waarom, aldus Perse, mogen we dat alles niet doen? Wat is er ‘technologisch’ aan dat alles?

Perse noemt de discussie over hoe hij zijn wijnen maakt onnodig en zonder grond. Hij noemt zijn 2003 een ‘unieke’ wijn die goed drinkbaar zal zijn wanneer hij jong is, maar die ook zeer lang zal kunnen verouderen. “Juist, blijkbaar tot verwondering van sommige critici sluit vroege drinkbaarheid de lange houdbaarheid niet uit,” aldus nog Perse in een zelden geziene openbare verdediging door een prominente wijnmaker van zijn methodes en filosofieën.

Op de kritiek dat hij ‘Parker’-wijnen maakt, merkt Perse fijntjes op dat de Pavie 1998 eerst eindigde in een dubbelblind proeverij van 160 top Bordeaux-wijnen door de Grand Jury Européen of “GJE”, die bestaat uit 25 Europese proevers, journalisten en wijnmakers.

1 Comment

  1. Geachte Heer,

    Met belangstelling heb ik dit artikel gelezen. Ik was enigzins niet verbaasd over het commentaar van de Britse critici, vermits ik destijds op een proeverij de negatieve punten van dit kasteel aanhaalde. Toen werd er weinig of geen aandacht geschonken aan mijn opmerkingen. Wat wil je een kasteel met zulke reputatie.

    Professionele wijnproevers proeven technisch en mogen hun persoonlijke smaak niet als maatstaf gebruiken.

    Met vriendelijke groeten.

Comments are closed.