Velen hopen dat 2003 in de annalen zal geschreven worden als het beste wijnjaar sinds 1947. Het is echter nog veel te vroeg om daar al uitspraken over te doen. Kijk wat er gebeurde met 1993 in het merendeel van Europa: een zeer natte en koude september verknoeide een potentieel goede oogst. Heel wat kastelen en domeinen bottelden waterachtige wijnen met een teveel aan tannines en een gebrek aan fruit. De succesvolle Bordeauxs, Piemontezen en Toscaniërs waren fruitig, maar zacht en weinig gestructureerd. Dit was geen oogstjaar om lang te bewaren. In Bourgogne was de kwaliteit oneven, met talloze teleurstellende flessen, maar ook een beperkt aantal zeer goede wijnen. In Californië was de oogst dan weer een succes, vooral voor Cabernets en Merlots.
Op 12 augustus, de laatste dag van de hittegolf 2003 in België, verzamelde ik negen verzamelaars bij me thuis voor een themaproeverij “tien jaar geleden”. Iedere deelnemer bracht een aantal flessen 1993 uit de eigen verzameling mee. De proeverij gebeurde blind, hoewel de deelnemers van sommige flessen wel wisten dat ze geproefd zouden worden. De 23 flessen werden min of meer thematisch gerangschikt in vier verschillende “flights” of proefrondes. Alle navolgende scores zijn van mezelf en stemmen niet altijd overeen met het oordeel van de groep. In de gedetailleerde (Engelstalige) proefnotities vind je hierover alles terug: Ten years ago: a blind tasting of 23 1993’s (part 1) en Ten years ago: a blind tasting of 23 1993’s (part 2). De (geanonimiseerde) scores van alle deelnemers, de gemiddelde scores en de standaardafwijking vind je in deze Excel-tabel (formaat Excel 95-2002).
De eerste twee rondes proefden we in totaal zes witte wijnen. Veruit best scorend was de Duitse Riesling Schloss Lieser Niederberg Mosel-Saar-Ruwer Helden Auslese**: zeer rijp, maar gebalanceerd, met een mooi evenwicht tussen zuren en zoetig fruit en met nog steeds bewaarpotentieel (91 punten). Ook goed scoorde een Bourgogne, de Leroy Corton Charlemagne (90/100), die nu op dronk is.
De derde ronde bestond uit een assortiment van Italiaanse en Californische rode wijnen. Hierin bevonden zich veruit de best scorende rode wijnen van de avond. Verrassende uitschieter was de Mondavi Napa Cabernet Sauvignon Reserve, die op het einde van de proeverij unaniem uitgeroepen werd tot “wijn van de avond”: prachtige gebalanceerde neus en mond, met rijp zwart fruit en zoetige tannines (95/100). Deze wijn kan nog verouderen. Ook succesvol was de Vigna l’Apparita Merlot van Castello di Ama: redelijk zoetig en niet zo complex als de Mondavi, maar een mooi evenwicht met aangename zuren (93/100). Twee Barolos, Bussia Soprano Barolo Bussia en Paolo Scavino Barolo Bric del Fiasc, deden het ook goed, met respectievelijk 88/100 en 87/100.
De vierde ronde bestond uit Bordeauxs, met daartussen een aantal verrassingen. De enige Bordeaux die voor mij 90 scoorde was de Leoville Las Cases. Beide Pichons, Montrose en Angelus deden het merkelijk minder, hoewel de Angelus door de meerderheid beter werd gesmaakt dan door mezelf. Veel interessanter waren echter de Côte Rotie La Mordorée van Chapoutier (90/100) en de Clos Vougeot van Anne Gros (93/100), die beiden nog een leven voor de boeg hebben, hoewel ze nu al heel lekker zijn. In deze ronde stak ook een Californische cultfles, de Harlan Proprietary Red Napa, die ik 90/100 scoorde, wat zeker niet slecht is, maar die het toch met afstand diende af te leggen tegenover de Mondavi.
1993 is door de band genomen dus zeker geen rampjaar, maar de meeste flessen uit die tijd zijn nu over de top (de meeste Bordeauxs zeker) of op hun hoogtepunt. Opdrinken is het advies en zeer voorzichtig zijn met wat je eventueel nog koopt op veilingen.