Invoerder Licata organiseerde in het Turnhoutse restaurant Cucinamarangon een proeverij van acht jaargangen (1994-2001) Tassinaia, de basiscuvée van het Toscaanse domein Castello del Terriccio. De pas gebottelde topcuvée Lupicaia 2001 werd ook voorgesteld. De flessen kwamen rechtstreeks van het domein en werden ongeveer twee weken voor de proeverij naar België verscheept. Calogero “Charly” Licata en zijn medewerker Fabian waren aanwezig om uitleg te geven over het domein en de wijnen. Tassinaia is een IGT assemblage van gelijke delen Cabernet Sauvignon, Sangiovese rosso en Merlot. Enoloog Carlo Ferrini wijzigde de samenstelling voor de jaargang 2001, waarover straks meer. De naam Tassinaia komt van een soort gesteente dat wordt gevonden in het gebied waar de wijngaard is aangeplant. De gebouwen van Castello del Terriccio zijn eveneens van dit gesteente gemaakt.
Tassinaia 1994: Terughoudende tonen van rode besjes, een hint van vanille en een beetje vluchtige zuren (azijn) in de neus. In de zachte mond rode bessen, enigszins groene tannines, mooie
aciditeit en nog steeds een hoop alcohol. Licht, maar een mooie balans. Deze wijn van een minder jaar heeft zich goed gehouden. Wint nog aan complexiteit in het glas, maar de vluchtige zuren op de
neus worden eveneens sterker. Opdrinken. 87/100.
1995: Wat wilder in de neus dan de 1994, met een hint van de stal en impressies van morellen. In de mond rode besjes, vanille en zoete,
enigszins stoffige tannines. De aciditeit is hier wat meer uitgesproken dan in de 1994. Veel finesse, maar dit is geen blockbuster. Wat plomper dan de 1994. Opdrinken. 88.
1996: Een beetje
drop en fruit in de ongeïnspireerde neus, samen met groene paprika en alcohol. In de mond niet heel veel fruit. De tannines zijn zoetig en een beetje stoffig. Ongebalanceerd. Volgens mij wordt dit
niet meer beter. Opdrinken. 84.
1997: Dit is beter. Snoepgoed, rood en zwart fruit en heel wat alcohol in de bijna sensuele neus. In de mond stevige zuren, warme, zoete tannines, kruiden,
zoetig rood fruit en heel wat alcohol. Een beetje hol, maar een wijn die een grote groep mensen zal aanspreken. Heeft niet de finesse van 1994 of 1995. Wat zal de toekomst brengen voor deze wijn? Hij
is nu al lekker, dus waarom zou je het risico lopen van te wachten? 89.
1998: Ja! Warme neus met heel wat fruit, een beetje drop en een aroma van stalgeuren en morellen. In de mond heeft hij
alles wat de 1997 ook heeft, maar met meer vulling, finesse en balans. Complexer en blijft evolueren in het glas. Een betere wijn met nog toekomt. 92+.
1999: Ook deze jaargang heeft een heel
mooie neus, met massa’s fruit, kruidg hout en hints van de stal en morellen. Veel materiaal in de mond. Deze jaargang heeft het meest vulling van alle geproefde Tassinaia’s. De tannines zijn zoet maar
nog heel stevig. Veel materiaal, maar heeft nog tijd nodig. 92+.
2000: Dit is van een warmer jaar, net zoals de 1997, maar ik vind 2000 beter omdat deze wijn meer balans heeft. Bijna evenveel vulling als de 1999, maar het fruit is zoetiger en de wijn
minder complexer (geen morellen in deze jaargang). Wellicht te consumeren voor de 1999, want hij zou wel eens dezelfde richting op kunnen gaan als de 1997. 92.
2001: Voor deze jaargang werd de assemblage gewijzigd in 45% Cabernet, 45% Sangiovese grosso en 10% Merlot. Deze wijn was nog maar pas gebotteld en dus wat moeilijker om te beoordelen. De
2001 heeft meer "grip" dan de 2000, maar bijna evenveel fruit en materiaal. Serieus, maar zoetige tannines en een stevige aciditeit verbergen nog het aanwezige fruit. Veel potentieel. Mijn score is
conservatief. 92+.
De topwijn van Castello del Terriccio is de Lupicaia, een stevige Cabernet Sauvignon met een heel klein beetje Merlot. De opbrengst van de wijngaard is een zeer lage 20 hl/ha, wat overeenstemt
met ongeveer 300 tot 400 gram fruit per wijnstok. De wijngaard is genoemd naar een plaats op het domein waar vroeger de wolven werden bijeengedreven tijdens de jacht. Overigens zwerven er op het
domein nog steeds wilde wolven rond.
Lupicaia 2001: In de neus koffie, morellen, drop, snoepgoed en zwart fruit. In de mond een mooie balans, met heel veel materiaal. Rijpe, bijna welige mond met rook, warm, rijp fruit,
kruiden, drop, zoete, pakkende tannines en mooie zuren. 94.
De Tassinaia kost ongeveer 32 euro, terwijl de Lupicaia 92 euro moet opbrengen. Tassinaia is een heel mooie wijn met duidelijk verouderingspotentieel op de middellange termijn, maar de prijs zit
wat mij betreft aan de bovenkant van wat ik voor deze kwaliteit wil betalen.