De wijnen van Le Macchiole

{pictureref(, align:”left”)}


Op 9/12/02 woonde ik een verticale proeverij bij van de Paleo Rosso, een rode wijn van het huis Le Macchiole in de Italiaanse DOC Bolgheri (Toscane). De proeverij werd georganiseerd door de wijnclub Vino Pellite Curas in Turnhout en ging door in het restaurant Cucinamarangon. De flessen kwamen uit de persoonlijke kelder van importeur Calogero Licata. We proefden de jaargangen 1994, 95, 96, 97 en 98. De Paleo Rosso werd voor het eerst geproduceerd in 1992, maar dat jaar en 1993 waren niet beschikbaar om te proeven.
Le Macchiole is een naaste buur van Tenuta San Guido (Sassicaia) en Antinori (Ornellaia). De samenstelling van de Rosso lijkt op die van de buren. De wijn wordt gedomineerd door Cabernet Sauvignon (85%). In de eerste jaargangen werd daar Sangiovese aan toegevoegd, later kwam er ook Cabernet Franc bij. De verhouding Cabernet Franc steeg in de recente jaargangen een beetje, ten nadele van de Sangiovese. Men produceert jaarlijks iets meer dan 30.000 gewone flessen, met daarnaast een zeer beperkte hoeveelheid magnums (een duizendtal) en enkele jeroboams (een driehonderdtal). Door de groeiende reputatie van Bolgheri (gedreven door Italiës meest bekende wijn, Sassicaia) steeg de vraag naar andere rode wijnen uit dit voormalige moerasgebied aan de zuidkust van Toscane. Omdat de Paleo Rosso doorgaans goed scoort in de vakpers, raakt de wijn steeds sneller uitverkocht. De prijs gaat eveneens in stijgende lijn. De Paleo Rosso 1998 kost 48 euro. Dat is ongeveer dertig euro minder dan Sassicaia.
Betreffende de stijl verschilt de Paleo Rosso van de Sassicaia. Hij is krachtiger en expressiever, terwijl Sassicaia meer voor elegantie en subtiliteit gaat. De wijngaarden liggen op ongeveer vijf kilometer van de kust, op heuvels rond Bolgheri. De gemiddelde leeftijd van de stokken is vijftien jaar. De druiven voor de Rosso komen uit de wijngaarden Madonnonina, Contessine en Puntone. De oogst start normaal gezien in september of ten laatste oktober. De “fermentatie” start in inoxvaten die door water gekoeld worden tot 30 graden Celsius. Na vijftien dagen “maceratie” wordt de wijn overgezet naar nieuwe inoxvaten en vervolgens naar Barriques van 225 liter. De “malolactische” fermentatie gebeurt op barrique. Daarna rust de wijn 22 maanden op barriques en daarna nog eens 22 maanden op de fles. De helft van de barriques is nieuw; de andere helft is van het tweede of derde jaar. De wijn wordt niet gemanipuleerd voor het bottelen.
Naast de Rosso produceert Le Macchiole sinds 1998 ook een Macchiole Rosso op basis van Sangiovesi en een beetje Merlot. Deze wijn kost 24 euro. Verder zijn er nog de microcuvées Scrio (Syrah) en Messorio (Merlot) die bijna niet te verkrijgen zijn en sowieso onbetaalbaar. Het huis produceert ook een Bianco op basis van Sauvignon Blanc, Chardonnay en een klein beetje Vermentino, grootgebracht op barriques. Ook deze wijn kost 24 euro.



Voor we aan de verticale begonnen van de Paleo Rosso proefden we de Bianco 98 en twee jaargangen van de Macchiole Rosso (98 en 99).


Paleo Bianco 1998
In de aangename neus okkernoten, hazelnoten, kruiden, rijpe rabarber, en exotisch geel fruit. Zeer aangenaam mondgevoel. Mooi evenwicht tussen houttoetsen en fruit met meer dan voldoende verfrissende zuren. Kruidige toets in de afdronk. Rijpe internationale stijl, maar met de nodige subtiliteiten.


Macchiole Rosso 98
In de neus gerookt, pruimen en zoetige drop. In de mond gerookt, zwart bessenfruit, pruimen, zoet materiaal. Ietwat korrelige maar aangename tannines. Aangename zuren. Klein bittertje in de afdronk. Aangenaam, tegelijk fris, fruitig en karaktervol. Wat hard.


Macchiole Rosso 99
In de aangename neus zwart fruit, kruiden en zelfs bloesem. Daarna ook wat gerookt. In de mond zwart bessenfruit, zelfs kersen, aangename maar sterke zuren, korrelige, nog stevige tannines. Aangenamer dan de vorige. Minder hard.


Vervolgens was het de beurt aan de Paleo Rosso, die geproefd werd van oud naar jong.


Paleo Rosso 94
Neus: Mooie, al geëvolueerde neus met nogal wat getoast en gerookt hout en geconfijt fruit. Mond: Nog korrelige maar zoetige tannines, flinke mar niet onaangnemae zuren en redelijk wat zoet fruit. Fris en aangenaam met karakter. Lekker. 90% Cabernet Sauvignon en 10% Sangiovese. Lijkt me op dronk.


Paleo Rosso 95
N: Gerookt, drop, vanille, geconfijt, kruiden. M: Verfrissende zuren. Massa’s rode en zwarte bessen, beetje kersen ook. Al zachte, zoete tannines. Kruiden. Stijl zoals de 94, dus verfrissend en toch complex en lekker, maar met veel meer materiaal. Snoeperig toetsje. Al heel drinkbaar, waarom nog laten liggen? Aan deze jaargang werd al een klein beetje Cabernet Franc toegevoegd.


Paleo Rosso 96
N: Minder complex, maar wel aangenaam. Rokerig, vanille, zwart fruit. M: Zoet fruit in de mond, verfrissende zuren, zachte wat korelige tannines, maar minder complexiteit dan de 94 of de 95, wat hol in het midden, wat groenige tonen, beetje paprika, ook drop. Niet slecht, maar de andere jaargangen zijn beter. Zelfde samenstelling.


Paleo Rosso 97
N: Vrij gesloten. Gedomineerd door zoet fruit. M: Enorm veel zoet fruit in de mond, terwijl de tannines zacht zijn. Wat minder zuren ook. Kruidige afdronk. Ook wat koffie. Zo plezant om te drinken dat je je kritische zin erbij verliest, maar mist wat karakter. 95 is volgens mij toch complexer.


Paleo 98
N: Mooie volle neus met houttoets, rijp en geconfijt zwart fruit. M: Zeer mooi met goed evenwicht tussen alle elementen. Zoete wat bijtende tannines. Frisse zuren. Massa’s zwart fruit. Veel meer complexiteit dan de 97. Vergelijkbaar met de 95 maar dan jonger. Zeer lekker.


Ik zette de wijnen in deze volgorde: 95, 98, 94, 97, 96. De groep verkoos deze volgorde: 95, 97, 98, 94, 96. Er is m.i. een belangrijk stijlverschil tussen de 1997 en de rest van het veld, zodat deze jaargang, hoewel lekker en aangenaam, niet echt als een typische Paleo Rosso kan worden omschreven. Als ik de vergelijking maak met Sassicaia dan koop je met de Paleo Rosso voor minder geld een wijn die meer onmiddellijk drinkplezier geeft en toch voldoende bewaarpotentieel bezit (ten bewijze de 94 en vooral de zeer goede 95).