Vigna l’Apparita 1993 en 1994

Af en toe proeven we wijnen met bewaarpotentieel om te controleren of ze al op dronk zijn. We bijten de spits af met Vigna l’Apparita, een honderd procent Italiaanse Merlot van het Toscaanse huis “Castello di Ama”. We proefden de 1993 en 1994. De oudste van dit tweetal was de wijn van het jaar 1995 volgens Wine Spectator en scoorde 95 punten. Ingewijden bezorgden Vigna l’Apparita overigens al een stevige reputatie en dito prijs lang voor Wine Spectator hem de hemel in prees. De 93 heeft een diepe, ondoorzichtige kleur met geen spoortje van veroudering. De zeer aangename neus bevat rood fruit, leder, mokka en heeft geen spoor van het relatief hoge (13,5%) alcoholgehalte. In de mond blijkt de wijn rond maar nog zeer tanninerijk te zijn met een hoog en typisch Italiaans aciditeitsgehalte en een flinke dosis mokka. Het fruit komt al naar boven, maar deze wijn is nog niet op zijn hoogtepunt, laat staan erover. Geef hem nog minstens twee jaar en wellicht vier. De 94 heeft dezelfde kenmerkende donkerpaarse, ondoorzichtige kleur. In de neus zwarte chocolade, kersen, cassis, boenwas. Het fruit domineert in de mond, naast zwarte peper, kruiden en een hint van anijs. Deze wijn is veel minder tanninerijk dan de 93. We detecteren zelfs een hint van groene tannines, wellicht een kenmerk van het mindere oogstjaar 1994. De 94 lijkt me nu perfect op dronk. Enkele dagen geleden dronken we bij een vriend opnieuw de 94 (je zult maar zulke vrienden hebben!). Dit bevestigde nogmaals het feit dat de 94 mag worden gedronken. Toch is zijn kleur nog van die aard en evolueert hij na decanteren in een open bokaal zo traag dat deze wijn nog heel wat bewaarpotentieel lijkt te hebben. Deze tweede fles vonden we beter dan we ons de (toch al zeer goede) eerste herinnerden. Eerlijk gezegd verwarden we hem blind geproefd met de… 1993. Importeur: Licata (De 1996 is momenteel verkrijgbaar met een beperking van 6 flessen per klant.)


Opmerking: ik herproefde de Castello di Ama Vigna l’Apparita 1993 in augustus 2002.