Wijnfilmidee: Mondovino

Mondovino is een twee en een half uur durende documentaire van filmmaker/sommelier Jonathan Nossiter over de mondialisering in de wijnwereld. Althans, dat is toch min of meer het officiële thema van de film. In feite is het een delicieuze, voyeuristische ‘soap opera’- correctie: wine opera – waarin tal van iconen van de hedendaagse wijnwereld hun opwachting maken: “Michel Rolland”, Robert Parker, “Jean-Luc Thunevin”, Robert Mondavi, etc … De echte protagonisten zijn overigens iets minder bekende wijnpersonages zoals de theatrale Volnay-producent “Hubert de Montille”.

Als analyse van de hedendaagse staat van het mondiale wijnbedrijf schiet deze documentaire tekort. Nossiter kan niet aan de verleiding weerstaan ons een David vs. Goliath karikatuur voor te schotelen, hoewel ik vermoed dat hij wel beter weet. In de rol van David: de artisanale wijnbouwer, die luistert naar het terroir en die ’s ochtends met liefde de wijnranken beroert. In de rol van Goliath: de – uiteraard – imperialistische wijnconcerns die geleid worden door de nouveau riche-types die hardop dromen van wijn op de maan (echt) en die het woord terroir niet eens kunnen uitspreken. Deze wijnconcerns bedienen zich vanzelfsprekend van perfiede handlangers, zoals de sardonische, immer grijnzende wijnconsulent Michel Rolland.

Deze ‘documentaire’ slaagt er totaal niet in duidelijk te maken wat mensen zoals Rolland nu in feite doen, behalve in een Mercedes rondgereden worden (inderdaad, sigaar in de hand) en Parkerpunten (oftewel dollar)-beluste eigenaren tot micro-oxygenatie en andere sinistere manipulaties aanporren. Dat is toch wel een ernstige tekortkoming voor een ‘documentaire’ van 135 minuten.

Nossiter geeft ruim het podium aan mensen zoals Aimé Guibert (Mas de Daumas Gassac) die, zo laat de film toch uitschijnen, het als een Don Quichote opneemt tegen geldbeluste megaconcerns (Mondavi) die de heuvels van de Languedoc willen platrijden, de Petite Mansang uitrukken en er bij wijze van spreken Zinfandel planten. Een ander prominent personage is de vermakelijk egomaniacale Hubert de Montille, wiens theatrale overpeinzingen over het terroir en ‘la pensee unique’ ruim aan bod komen. Maar de film laat totaal in het midden of de retoriek van mensen zoals Guibert en de Montille daadwerkelijk even eloquent doorklinkt in hun wijnen…

Als entertainment is deze film echt bijzonder geslaagd. Mensen hebben zich duidelijk ‘laten gaan’ voor de camera van Nossiter, Michel Rolland voorop. Je kunt niet anders dan bewondering opbrengen voor de listigheid die Nossiter aan de dag heeft gelegd. Het resultaat is een op – en mét – effect gemonteerde aaneenschakeling van fragmenten die dikwijls ontluisterend, soms hilarisch en bij momenten ontroerend zijn. Een must voor iedereen met ook maar een milde interesse voor wijn.

Mondovino speelt momenteel in een aantal Vlaamse zalen.

http://www.cinebel.be/nl/film.asp?Code_film=12668