G.D. Vajra Langhe Freisa Kyé 2001. 13%. In de neus peperkoek en rood fruit. Ietwat korrelige tannines, aangename zuren, rood fruit. Deze fles stond al wat langer open, zodat de wijn ietwat geëvolueerd was. Goed. 87/100.
Opnieuw geproefd in juni 2005: verrassende evolutie, in positieve zin. Blind doet deze wijn bijna aan een (goede) Barbera denken, maar met een ander type van rood fruit (eerder noorderkrieken dan aardbei), hints van kirsch, duidelijke ondertonen van teer en drop en korrelige tannines. Redelijk wat glycerine. Overtuigend voorbeeld van de bewering van Vajra dat ook de nederige Freisa-druif toch een grote wijn kan produceren. 90/100.
Ooit was de Freisa de dominerende druif in Piemonte. Nu nog wordt er redelijk wat Lambrusco-achtige Freisa d’Asti en di Chieri (beide DOC‘s) geproduceerd die heel populair is in de wijnbars van Turijn. Freisa d’Alba was altijd een wat meer serieuze wijn. Vajra probeert deze druif opnieuw te temmen, wat niet gemakkelijk is, want ze is nogal eigenzinnig. Vajra’s Kyé wordt algemeen beschouwd als de beste ‘serieuze’ Freisa (het is ook een van de enige van zijn soort). De druiven komen van de wijngaarden San Ponzio en Fontani rond Alba. De opbrengst bedraagt 45 hl/ha. De druiven fermenteren twee weken bij temperaturen lager dan 30 graden Celsius. De wijn rust acht maanden op eiken vaten. Volgens Vajra heeft zijn Freisa eenzelfde verouderingspotentieel als Barolo. Bovendien heeft deze wijn de eigenschap om, eens de fles is geopend, nog een aantal dagen te evolueren met nieuwe aroma’s en smaakpatronen, van fruitig tot meer gestructureerd.